blog aan mijn been

 

lezer uit het dorp

 

op weg naar zee en zandstrand

kom je hem tegen, zijn wandelstok

als begroetingsteken

 

zijn vragen zijn eensluidend:

waar blijft u het halen, en nooit

verlaat hij de beleefdheidsvorm

 

hij is jouw trouwste lezer:

zijn dag vangt aan met jouw pagina

op het web, met argwaan dat wel

 

want hij leest zoals hij wandelt:

niet te snel, hij moet het toetsen

aan het bewaren van ervaring

 

en zo kijkt hij je aan: iets

van arglist in de ogen

alsof hij ontmaskering verwacht

van een grote leugen